تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی و یکی از شهرهای بزرگ ایران و از نظر جمعیت، پنجمین شهر پرجمعیت کشور است. تبریز از سابقه‌ی تاریخی ویژه‌ای برخوردار است، این شهر که بنای اولیه‌ی آن مربوط به دوران‌های اشکانی و ساسانی است، در حکومت‌های زیادی پایتخت ایران بوده است که از شناخته‌شده‌ترین آن‌ها می‌توان به خوارزمشاهیان، ایلخانان و صفویان اشاره کرد.
اوج شکوفایی شهر تبریز مربوط به دوره‌ی ایلخانان و سپس صفویان است. به نحوی که در ابتدای قرن شانزدهم میلادی و هم‌زمان با پایتخت بودنش در حکومت صفوی به عنوان پنجمین شهر بزرگ جهان شناخته می‌شده است. شهر تبریز در دوره‌ی قاجار نیز به دو دلیل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است؛ یکی این‌که شهر ولیعهدنشین دوره‌ی قاجار بوده و دیگر این‌که نهضت مشروطه از این شهر آغاز شده است.
این شهر به لحاظ جغرافیایی یک جلگه‌ی نسبتا بزرگ بین کوهی است که از شمال، جنوب و شرق به کوهستان ختم می‌شود. عبور رودخانه‌ی تلخه‌رود از شمال غربی شهر تبریز و رودخانه‌ی قوری‌چای از داخل آن از ویژگی‌های بارز جغرافیایی این جلگه است. تبریز، زمستان‌ها تحت تاثیر جغرافیای کوهستانی‌اش جزو مناطقی است که سرمای بیشتری را تجربه می‌کند. نزدیکی کوه سهند و وجود باغ‌های فراوان پیرامون شهر در تابستان‌های گرم موجب تعدیل هوا می‌شود و به همین دلیل شهر تبریز بیشتر روزهای تابستان دمای بسیار بالایی ندارد.
تبریز علاوه بر سابقه‌ی ویژه‌ی تاریخی، پیشینه‌ای درخشان در زمینه‌های فرهنگی و هنری دارد. این شهر که خاستگاه یکی از مکتب‌های نگارگری ایران به نام مکتب تبریز است، در کنار شخصیت‌های سیاسی برجسته، مشاهیر زیادی در زمینه‌های گوناگون علمی، ادبی و هنری دارد؛ شعرایی همچون پروین اعتصامی و شهریار، علمای بزرگی مانند علامه طباطبایی صاحب تفسیر المیزان و شخصیت‌های سیاسی مهمی نظیر باقرخان و ناصرالدین شاه قاجار.
شهر تبریز با توجه به سابقه‌ی تاریخی خود، اماکن تاریخی زیادی داشته است که بسیاری از آن‌ها بر اثر درگیری‌های نظامی بی‌شماری که در این شهر به وقوع پیوسته و حوادث طبیعی به ویژه زلزله‌های ویرانگر شهر تبریز، یا به صورت کامل از بین رفته‌اند یا جز مخروبه‌ای، از آن‌ها اثری برجای نمانده است. اما هنوز در جای جای این شهر، ابنیه‌ی تاریخی بی‌نظیری وجود دارد که مشهورترین آن‌ها مجموعه‌ی ایل گلی است که در واقع نماد شهر تبریز است.
سوغات تبریز مانند بسیاری از شهرهای دیگر ایران یا از محصولات تولیدی صنایع دستی است یا از مواد غذایی. برترین صنایع دستی شهر تبریز، یکی کفش‌های چرمی معروف آن است و دیگری فرش تبریز که شهره‌ی عام و خاص است.
البته در سفر به شهر تبریز امکان خرید صنایع دستی شهرهای اطراف آن که در بازار تبریز به فروش می‌رسند نیز وجود دارد؛ صنایع دستی زیبایی مانند روسری‌ها و پارچه‌های اسکو، سفال و سرامیک زنوز و سوزندی‌های ممقان.
سوغاتی‌های خوراکی شهر تبریز، شیرینی‌ها و آجیل‌های نام‌آشنای تبریزی هستند. در ادامه سوغاتی‌های شهر تبریز را جهت آشنایی علاقمندان به تبریز و مسافرانی که مقصد سفرشان این شهر دیدنی است، معرفی می‌کنیم.
قرابیه
نوقا
ریس
از شیرینی‌های قدیمی تبریز است که در گویش محلی به آن «سوت شیرینی سی» گفته می‌شود. اصلی‌ترین مواد تشکیل‌دهنده‌ی ریس، شیر، شکر و پسته است. این شیرینی خوش‌طعم در انواع مختلفی تولید می‌شود که تسبیحی و کاکائویی آن طرفداران بیشتری دارند.
باقلوا
شیرینی سنتی اقوام ترک‌زبان آسیای میانه به ویژه ترکمن‌ها بوده است که امروزه در بسیاری از کشورها مانند ترکیه، یونان، روسیه و... پخته می‌شود و در ایران هم سوغاتی برخی از شهرها است. نوع تبریزی آن که به دلیل شیوه‌ی پختش به باقلوای استانبولی مشهور است به همان روشی پخته می‌شود که در ترکیه مرسوم است. این شیرینی به این دلیل که بعد از پخت به نوعی شربت آغشته می‌شود، بسیار شیرین است و طرفداران خاص خود را دارد. باقلوا ترکیبی از هل، گلاب، خاک قند، شیر، آرد، روغن و زرده‌ی تخم‌مرغ است. این شیرینی در شکل‌های لوزی، مربعی و لوله‌ای و با طعم‌های مختلفی مانند پسته‌ای، بادامی و نارگیلی تولید می‌شود.
راحت الحلقوم
- ۹۶/۰۱/۳۰